බුදු සසුනට ප්‍රමුඛස්ථානය

සියළු ආගම්වලට සමානව සැළකීම වත්මන් ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්තිය බවට මෑතක දී අගමැතිතුමා ප්‍රකාශ කළේය.  එම ප්‍රකාශය ජාතික හෙළ උරුමයේ නායක පූජ්‍ය ආචාර්ය ඕමල්පේ සෝභිත හිමියන් දැඩිව විවේචනය කරන ලදී.  උන්වහන්සේගේ විවේචනය විවේචන කිරීමට දැන් සමහරු පෙළැඹී ඇත.  ඔවුන් පවසන්නේ හෙළ උරුමය ආගම් භේදයක් අවුස්සා නැති ප්‍රශ්නයක් ඇති කිරීමට වෙර දරණා බවයි.  දිගු කාලීන යුද්ධයකින් බැට කා සාමයේ සුව විඳින ජාතියකට ගැටුම් තිත්ත වී ඇති බව සැබෑවකි.  නමුත් ගැටුම් ඇති කිරීමට වෙර දරන්නේ හෙළ උරුමයවත් ආගමික නායකයින්වත් නොවේ. අගමැතිතුමන්ය. 

ව්‍යවස්ථාවෙන් පිළිගෙන ඇති ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතින්ගෙන් සාධාරණීකරණය වුණු කරුණක් අගමැතිතුමන් අභියෝගයට ලක්කර ඇත.  කිසිම සුළු ආගමික කණ්ඩායමක් බුදු සසුනට පිරිනමා ඇති ප්‍රමුඛස්ථානය ඉවත් කරන මෙන් එතුමන්ගෙන් ඉල්ලූ බවට වාර්තා වී නැත.  එබැවින් දුර දිග නොබලා සිතට නැගෙන සිතුවිලි වදන් බවට පෙරැලීමෙන් ආගමික ගැටුමක් නිර්මාණය කර ඇත්තේ අගමැතිතුමන්ය.  එතුමන්ගේ එම ප්‍රකාශය වැරදි වන්නේ ඇයිදැයි අපි දැන් විමසමු.

කීර්තියට වඩා මනුෂ්‍යත්වය උතුම්ය

කෙවින් කාටර්(Kevin Carter) යනු ප්‍රසිද්ධ දකුණු අප්‍රිකානු ඡායාරූප ශිල්පියෙක් සහ මාධ්‍යවේදියෙක්. මොහු වඩාත් ප්‍රසිද්ධියට පත්වන්නේ මොහු අතින් ඡායාරූපයට නැගුනු ලොව කැලඹූ අවස්ථාවක් නිසා..

සුඩානය මෙලොව ඇති දිළිදුම රටවල් වලින් එකක්. කන්නට ගහක කොලයක්වත්, බොන්නට දිය පොදක්වත් සොයාගන්නට අපහසු රටක්. පහළින් ඇති ඡායාරූපයෙන් දැක්වෙන්නේ සුඩාන දරුවෙකු කැමට යමක් ලබාගැනීමට ඉතා දුර පිහිටි අහාර සැපයුම් මධ්‍යස්ථානයකට යන අතර වාරයේ මහන්සිය නිසා ගිමන් හරින අවස්ථාවක්.තව නොබෝ වෙලාවකින් මරණයට ලගා වන මෙම දරුවා ආහාරයට ගැනීමට නිතර ඔහු ලග ගැවසෙමින් සිටි ගිජුළිහිනියෙකුද මෙහි පසෙකින් සටහන් වෙලා තියෙන්නෙ අහම්බයකින් නොවේ.

ඖෂධ මාෆියාවට එරෙහිවූ සටන්කාමියා මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ

“අපේ මිහිතලය අලංකාර කිරීම සඳහාත්, මිනිසාට ආඩම්බර විය හැකි ක්‍රම හා විධි සංවිධානය කිරීම සඳහාත් වෙහෙසෙන මිනිස්සු වීරයෝය.” මැක්සිම් ගෝර්කිගේ “අම්මා” පොතේ තැනක එසේ සඳහනක් ඇත. වීරයන් වන මිනිසුන් අපට ඉතිර කර ගිය දෑ බොහෝය. එසේ යමක් ඉතිරි කර යන්නට ඔවුන් තෝරාගත් මාර්ග බොහෝ විට අති දුෂ්කරය. මේ නිසා ඔවුන්ගේ ජීවිත බොහෝ විට අවධානමට පවා ලක් කරන්නට සිදු වූ අතර මින් වැඩි දෙනාට මේ නිසාම අකාලයේ සමුගෙන යන්නටද සිදුවිය. මේ තවත් එවැනි මානුෂීය ගුණාංගයන්ගෙන් පිරුනු අයෙකුගේ කතාවයි.

මුළු ලෝකයම ප්‍රශ්න මාලාවකට ඇදගෙන යාමට තරම් භයානක ජාවාරම් තුනක් ලෝකයම වෙලාගෙන ඇත. අවි ආයුධ, මත්ද්‍රව්‍ය හා ඖෂධ මේ ජාවාරම් තුනයි. මේවා විටෙක මානුෂීය මුහුණුවරකින් වාගේම ත්‍රස්තවාදී මුහුණුවරකින්ද අප හමුවේ පෙනී සිටියි. අනෙක් ඒවා කෙසේ වෙතත් මිනිසකු සුවපත් කරන ඖෂධ ජාවාරමක් ලෙස ඇත්තටම පවතිනවාද යන්න ගැන විටෙක ඔබ සැක සිතනවාද විය හැකිය. පෙර සඳහන් කරන ලද ජාවාරම් අතුරෙන් භයානකම ජාවාරම එයයි. තම ජාවාරමට එරෙහි වන හා එහි සැබෑ තතු ලෝකයට හෙළිකරන්නට උත්සාහ දරන අයකු ලෝකයේ කොහේ සිටියත් අභිරස් ලෙස මරා දමන්නට තරම් එම ජාවාරම් කරුවන් බිහිසුනුය. මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ එසේ මෙම ජාවාරම්කරුවන් බිලිගත් වටිනා මනුෂ්‍යයෙකි.

පාසල් පෙළ පොතට ආගම් තහංචිය

පාසල් පෙළ පොත්වල සඳහන් ඇතැම් කරුණුවලින් තම ආගමට හානියක්‌ සිදුවන බවට කතෝලික පූජකවරුන් අධ්‍යාපන උපදේශක සභාවට දැනුම් දුන් බවත්, එවැනි කරුණු ඉවත් කිරීමට අධ්‍යාපන අමාත්‍යවරයා පොරොන්දු වූ බවත් පුවත්පත්වල පළ විය. පාසල් පොත්වල පමණක්‌ නොව කුමන අන්දමේ ප්‍රකාශනයක වුව ද, කිසියම් ආගමකට හානියක්‌ වන කරුණු තිබේ නම්, ඒවා ඉවත් කරවීමේ අයිතිය එම ආගම පිළිපදින පිරිසට තිබේ. ඒ අතර එක්‌ ආගමක ඉගැන්වෙන මූලධර්ම හා මතවාද වෙනත් ආගමක සඳහන් ඉගැන්වීම්වලට පටහැනිවීම හෝ විවේචන වීම බොහෝ විට දක්‌නට ඇත. විශේෂයෙන් නිර්මාණවාදය, ආත්මවාදය වැනි සංකල්ප බුදු දහම මගින් ප්‍රතික්‌ෂේප කර තිබීම බොහෝ ආගම්වලට තද පහරකි.

ලෝකයේ පවත්නා පිළිගත් ආගම් අතරින් බුදුදහම සුවිශේෂ අනන්‍යතාවයක්‌ ගොඩනඟාගෙන තිබෙන්නේ එවැනි සිද්ධාන්ත පදනම් කරගනිමිනි. ලෝකය පිළිබඳ සර්වබලධාරී බලවේගයක පැවැත්ම හා ආත්මවාදය බුදුරදුන් විසින් ප්‍රතික්‌ෂේප කරන ලද්දේ ක්‍රිස්‌තියානි හා ඉස්‌ලාම් ආගම් බිහිවෙන්නට සියවස්‌ ගණනකට පෙරාතුවය. එමගින් කිසියම් ආගමකට පහරක්‌ වදින බවට ඉස්‌මතු කෙරෙන චෝදනා පදනම් කරගෙන බෞද්ධ දරුවන්ට බුදුදහමේ හරය කියාදීමෙන් වැළකී සිටින්නට නොහැක. එසේම පානදුරාවාදය යනු අපේ රටේ ආගමික ඉතිහාසය සමඟ බැඳුන විශේෂ සිදුවීමකි. එය බුදුදහමේ සත්‍යතාව හෙළිදරව් කෙරුණ අවස්‌ථාවකි. එහිදී මතුවුණ කාරණා අතර තිබෙන්නේ බුදුදහමේ සාරයයි. එම නිසා පානදුරාවාදය ගැන ඉගැන්වීම නතර කරන්නට අයිතියක්‌ රජයට නොමැත. රජය එවැනි දෙයකට සැරසෙයි නම්. බෞද්ධයන් එයට විරුද්ධවනු ඇත. නමුත් පාසල් පොතක කතෝලික ආගමික ප්‍රජාව ජීවත්වන ප්‍රදේශ "ඌරු තීරය" යනුවෙන් නම් කිරීමෙන් ඔවුන්ට නිග්‍රහයක්‌ සිදුවන බව සත්‍යයකි. එවැනි දේවල් පාසල් පොත්වලින් ඉවත්කිරීමට බෞද්ධයන්ගේ සහයෝගය නිසැකවම ලැබෙනු ඇත.

සිංහල ජාතියේ මළගම පතන සෞඛ්‍ය සේවය

දරුවන් යනු අමිල වූ සම්පතකි.ජාතියකට පරපුරකට දරු සම්පත තරම් වටිනා අන් කිසිවක් තිබිය නොහැකිය.රටක අනාගතය ජාතියක ප්‍රාර්ථනය වන්නේ දරුවන් වන අතර ලෝකයේ සෑම රටක් මෙන්ම ජාතියක් ම මෙකී කරුණ විෂයෙහි ප්‍රධානත්වය දෙති.බුදු රජාණන් වහන්සේ දේශනා කරන්නේ දරුවන් යනු මිනිසාට තිඛෙන එකම සම්පත බවය.ජෙසුස් වහන්සේ දේශනා කරන්නේ ස්වර්ග රාජ්‍යය දරුවන් ගේ බවය.එනිසා කවරම රටක් වුවද සිය පොහොසත් බව දරුවන් ලැබීමේ ශක්‍යතාවයට අනුවද මනිනු ලැබේ.ලෝකයේ සියළු ජාතීන් ආගම් උසස් කර සලකන ප්‍රධානත්වය දෙන මේ කාරණය සිංහල ජාතියට පමණක් අදාල නොවේ.මෙය සියලු ලාංකිකයනටම අදාල වන්නක් ද නොවේ.මුස්ලිම් ජනයා කිසිවිටකත් සිය ජාතියේ දරුවන් බිහිවීම සඳහා වල කපන්නේ නැත.බාධා කරන්නේ හෝ නීති පනවන්නේ නැත.දෙමල ජනයාද එසේමය.තම ජාතියේ දරුවන් කෙතෙක් බිහි වුවද ඔවුනට එය මහා සම්පතකි.එහෙත් සිංහල ජාතියේ තත්වය මෙයට වඩා අතිශයින් ශෝචනීයය.තමන්ගේ ජාතියේ දරුවන් බිහිවනවාට සිංහල ජාතියේ වගකිව යුත්තන් කැමති නැත.ඔවුන් කැමති වන්නේ සිංහල පවුලක එක් දරුවෙක් සිටිනු දකින්නටය.එක් දරුවා බැගින් බිහිකර සිංහල ජාතිය කවදා හෝ විනාශ වී යනු දකින්නට ඔවුන් කැමතිය.එ මක් නිසාද යන්න ට පිළිතුරු නැත.එහෙත් සත්‍යය එයයි.

රැකගමු නිදහස්‌ අධ්‍යාපනය

පොල් සම්බෝල සමග බත් ආහාරයට ගෙන පන්පැදුරේ නිදාගෙන නීතිඥයකු, දේශපාලනඥයකු හා ජාතික නිදහස්‌ සටනේ සාමාජිකයකු වු ආචාර්ය ක්‍රිස්‌ටෝපර් විලියම් විජෙකොන් කන්නන්ගර මැතිතුමාණෝ ශ්‍රී ලංකාවේ නිදහස්‌ අධ්‍යාපනයේ පියාණෝය.

ඉංග්‍රීසි අධ්‍යාපනය තුළින් තම අධ්‍යාපනය සම්පූර්ණ කළ එතුමා 1907 ක්‍රේම්බ්‍රි- ජ්‍යෙෂ්ඨ විභාගයෙන් අංක ගණිතය හා උසස්‌ ගණිතය යන විෂයන් දෙකෙන්ම බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයේ සියලු අපේක්‌ෂකයන් අභිබවා මුල් තැන දිනාගත් අතරම වසරේ දක්‌ෂතම ශිෂ්‍යයා ද විය.

දුප්පතකු වශයෙන් ඉපිද රටට, ජාතියට, නිදහස්‌ අධ්‍යාපනය තුළින් ආලෝකය ලබා දුන් ඒ විශිෂ්ටම උගතා තම ජීවිතයේ අවසාන කාලය ගතකළේ රජය විසින් ලබාදුන් සහනාධාරයෙනි. නිදහස්‌ අධ්‍යාපනයේ පියා දුප්පතකු වශයෙන්ම මිය යාමෙන් රටේ වත්මන් දේශපාලන පන්තියට ආදර්ශය සපයා ඇත්තේ දේශපාලනය තමාට හෝ තම පවුලේ අනාගතය වෙනුවෙන් හරිහම්බ කර ගන්නා ව්‍යාපාරයක්‌ නොවන බව තමන් විසින් ම ක්‍රියාවෙන්ම ඔප්පුකරලමිනි.

ලෝකයේ පිළිගත් උගතකු වු එතුමාණෝ සැබැවින්ම රටට, දැයට ආදරය කළ අතර පොදු ජනතාවගේ දේපළ වලට හෝ පොදු සම්පත් වලට මෙන්ම මිල මුදල් වලට අනිසි ලෙස ආදරය නොකළ අතර සැබැවින්ම රටේ අනාගත පරපුරට මහත්සේ ආදරය කළහ.

අරන්තලාවේ සිදු වූ අමානුෂික භික්ෂු ඝාතනය

1987 ජුනි මස 02 වැනිදා මහා වාපී විහාරාධිපති පූජ්‍ය දිගාමඩුල්ලේ ශ්‍රී විද්‍යානන්ද පිරිවෙන් අධ්‍යක්‍ෂ හෑගොඩ ශ්‍රී ඉන්දසාර නාහිමියන් තවත් භික්‌ෂුන් පිරිසක්‌ පිරිවරා ගෙන අම්පාරෙන් පිටත් වූයේ අලුයම 5.00 ට පමණය.

භික්‌ෂුන් වහන්සේලා මෙන්ම ගිහියෝ කීපදෙනෙක්‌ද ඒ ගමනට එක්‌වී සිටියහ. දවසේ හිරු නැගෙන්නටත් ප්‍රථම උන්වහන්සේලා ලංගම බසයක නැගී මේ වැඩම වූයේ සත සිත නිවාතවා සනහන සද්ධර්ම චාරිකාවක්‌ සඳහාය.

ඈත කඳුහෙල් හා ගිරි සිඛර අතරින් ළහිරු මඬලේ අරුණුවන් රැස්‌ මහපොළොව සිප ගනිද්දී මේ භික්‌ෂූන් වහන්සේලා රැගත් බස්‌රිය හෙමින් හෙමින් ගමනාන්තය අරමුණුකරගෙන පෙරට ඇදුණේය. ගිහි පැවිදි 4 දෙනකු සිටි එම බසයට ඒ අයුරින් එන්නට ලැබුණේ අරන්තලාව නුවරගල 28 වැනි සැතපුම් කණුව තෙක්‌ පමණි.

28 වැනි සැතපුම් කණුව ආසන්නයට බසය ළංවෙත්ම එක්‌වරම සිදුවූයේ කවුරුත් හීනෙකින්වත් නොසිතූ දෙයකි. සොඳුරු දවසකට හිරු පායා තිබුණ ද වැහි බීරිමක්‌ මෙන් වූ වටපිටාවේ අඳුරු පරිසරය පළකර තිබූ පාළු මූසල ස්‌වභාවය කාටත් කියාපෑවේ මහ විපතක පෙරනිමිත්තක්‌ වැන්න. වේලාව උදැසන 7.30 ඉක්‌මවා තිබුණේ නැත පාර හරහා දමා තිබුණේ ලොකු ලී කොටයකි.

ගව ඝාතනය නතර කළ නොහැකි ද?

‘සසර’යනු මහා දුක් කන්දරාවකි. මේ බව ලොවුතුරා බුදුරජාණන් වහන්සේ විවිධ අවස්ථාවල දී දේශනාකර ඇත. ‘‘අනමතග්ගෝයං භික්ඛවේ සංසාරෝ පුබ්බාකෝටි නපඤ්ඤායති’’ සසර යනු ඉමක් කොනක් නොපෙනෙන මහා ප‍්‍රවාහයකි. අවිද්‍යාව නිසා තෘෂ්ණාව නිසා කෙළවරක් දැකිය නොහැකි මේ මහා සංසාරේ මාත් ඔබත් ගමන් කළ බව බුදුරාජාණන් වහන්සේ දේශනා කළහ. සත්ත්වයන් ඉබාගාතේ කිසිදු පිළිසරණක් නොමැතිව සංසාර ප‍්‍රවාහයට හසුව පාවී යන ජීවිතවලට සදාකාලික සැනසීමක් එක් කළේ ලොවුතුරා බුදුරජාණන් වහන්සේය. උන්වහන්සේ එසේ කළේ සාරාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක් පුරා පිරූ පාරමීදම් බලයෙනි.

එසේ නම් දැන් සසරේ ඉමක් නොපෙනුණත් කොනක් නැතැයි කියා පසුතැවිලි වන්නට අවශ්‍ය නැත. ලාබ, අලාභ, අයස, යස, නින්දා, ප‍්‍රශංසා, සැප, දුක් කියන්නා වූ අටලෝදහමට නිරන්තර හසුව ගත කරන මේ ජීවිතයට සදා සැනසිල්ලක් ඇති බව අපට පැහැදිලිය. ඒ උතුම් වූ පිළිසරණ අපට ලබා දුන් බුදුරජාණන් වහන්සේට නිරන්තර ආමිස පූජාවෙන් හා විශේෂයෙන් ප‍්‍රතිපත්ති පූජාවෙන් පිදුම් කළ යුතුය.

අපේ අවුරුද්ද හා අපේ දැනුම

අද අපට තවත් අවුරුද්දක්‌ උදාවෙයි. ඒ අපේ, එනම් සිංහලයන්ගේ අවුරුද්ද ය. එයට සිංහල හා දෙමළ අවුරුද්ද යෑයි කියන්නෝ පඬියෝ ය. එය දෙමළ අවුරුද්දක්‌ නම් අද තමිල්නාඩුවේ ද අවුරුද්ද විය යුතු ය. එහෙත් එය එසේ නො වේ. අද අවුරුද්ද පවත්වන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන් ම ථෙරවාදී බෞද්ධ රටවල ය. අදට යෙදී ඇති හින්දු අවුරුද්දක්‌, අවුරුදු උත්සවයක්‌ නැත. අද යාපනයේ දෙමළ ජනයා යම්තමින් හෝ අවුරුදු උත්සවය පවත්වන්නේ සිංහලයන්ගේ ආභාසයෙනි. දෙමළ ජනයාගෙන් යම් ප්‍රමාණයක්‌ පෘතුගීසීන් මෙරටට පැමිණෙන සමයේ යාපනයේ බහුතරය වූ සිංහලයන්ගෙන් පැවත එන්නෝ ය. ඒ සිංහලයන් දෙමළ බවට පත්වූයේ ලන්දේසීන් තම දුම්කොළ වගාවට කෝරමණ්‌ඩල වෙරළෙන් වෙල්ලාලයන් ගෙන ඒමෙන් පසුව ය. එහෙත් ඔවුහු දෙමළ සමාජයේ සුළුතරය බවට පත්වූවා පමණක්‌ නොව ඊනියා අඩු කුලයේ ජනතාව බවට ද පත්වූහ. 

අවුරුදු උත්සවය පැවැත්වීම සඳහා දෙමළ ජනයාට ඔවුන්ගෙන් ආභාසයක්‌ විණි යෑයි සිතීම අපහසු ය. වෙල්ලාලයන් අඩු කුලයේ අයගේ අවුරුද්දක්‌ පවත්වාවි යෑයි සිතිය නො හැකි ය. ඒ කුමක්‌ වුවත් අද පවත්වන හින්දු අලුත් අවුරුද්දක්‌ ලෝකයේ කොහේවත් නැත. මෙය බෞද්ධ, මෙරට දී නම් සිංහල බෞද්ධ උත්සවයකි. අග්නිදිග ආසියාවට අද පැවැත්වෙන අවුරුදු උත්සවය සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතිකාංග සමග ඔවුන්ට ගලා යන්නට ඇත. එය බලහත්කාරයකින් සිදුවූවක්‌ නොවන බව ද පැහැදිලි ය. අප වර්තමානයෙහි ජනවාරි පළමුවැනිදා බටහිරයන්ගේ අවුරුද්ද පවත්වන්නේ අප මත එය බලයෙන් පටවා ඇති බැවිනි. පඬියන්ට නොතේරුණත් අපේ සංස්‌කෘතියෙහි හා යුදෙවු ක්‍රිස්‌තියානි සංස්‌කෘතියෙහි වෙනසට එය කදිම උදාහරණයකි.

ඔබටත් “පොෂ්” වීමට අවශ්‍යද?

අද ලංකාවේ “පොෂ්” පැලැන්තිය ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ පොෂ් පැලැන්තිය ද අබිබවා යන තරමට පොෂ් ය. කෙටියෙන් කිව්වොත් “පොෂේ පොෂ්ය”. අන්තර්ජාලය තුල ඔබට පොෂේ පොෂ්ලා අප්‍රමාණව සොයා ගත හැක. ලාංකික පොෂ්ලා වර්ග දෙකක්යැයි සමහරු කියති. එනම් “රියල් පොෂ්” සහ “වෙන්ට පොෂ්” යනුවෙනි. මෙහි වෙන්ට පොෂ් යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ, උප්පත්තියෙන් ඇට මිදුළු තුලට කාන්දු නොකරන ලද “පොෂක්” ඇඟේ පතේ එල්ලා ගැනීමට, අළුයම සිට මධ්‍යම රාත්‍රිය තෙක් අම්බානක ට්‍රයි එකක් දෙන අයට ය.

නමුත් මට පුද්ගලිකව හැඟෙන දෙය නම්, පොෂ් ආර උපන් හැටි ගවේෂණය කර බලන විට අප රට තුළ සිටින්නේ සමස්තයක් ලෙස බලන කල “වෙන්ට පොෂ්” ලා පමණක්ම බවය. මොකදැයි කිව්වොත් අද ඔය “චීයා මෙයා කන්ට්‍රි සයිඩ් මඩි ඇන්ඩ් ඩස්ටි” කියන අයගේ අප්පලා, මහප්පලාත් හොඳට කර වටක් හැලි කුඹුරු වල මඩේ බැස ගොවිතැන් කල, අහිංසක සාධාරණ මිනිසුන් වීම නිසාය. ලංකාව දූපතකි. එනිසා මේකලාගේ පරම්පරාවල මුල් ඇත්තේද, අද ඔවුන් “ගොඩයන්” යැයි කියන අපේ මුල් ඇති තැන්වලම තමාය. උන්ගේ පරම්පරා බී ඇත්තේත්, මුලින් සිංහල තන කිරිත්, පසුව සිංහල පොලවේ තණ කන කිරි අම්මලාගේ කිරිත්මය. නැතුව මුන්ට “මෝල්ටඩ් මිල්ක්” පොවන්නට ඒරොප්පෙන් වික්ටෝරියා කිරි බුරුල්ල දික් කළේ නැත. දික් කළා යැයි මුන් සිතාගෙන සිටීම වෙනම කාරණයකි.

සිංහල බෞද්ධ සහෝදරයිනි

සිංහ ලේ ඇති උතුම් ආර්යවංශයට අයිති ආර්යවර්තයේ ජන පදයකින් නික්මුන නිර්භීත සිංහල ජනකායකින් පැවතෙන්නා වූ පරම්පරා හැත්තෑවක් සිංහනාද කරමින් සිටි සූර සිංහලයන්ට වාස භූමිය වූ මෙම තම්බපන්නිද්වීපය නොහොත් සිංහලද්වීප වාසි සිංහලයිනි,

අපගේ උතුම් ආගම දවසින් දවස පහත බසින්නේය. අප උතුම් ජාතිය දවසින් දවස පිරිහීමට යන්නේ ය. පූර්වකාලික සිංහලයන් විසින් නොකළා වූ පව් වර්තමාන සිංහලයන් විසින් කරනු ලැබේ. සතුන් මැරීම, හොරකම, පරස්ත්‍රී සේවනය, බොරුකීම, සුරාපානය පෙර සිටි සිංහලයෝ නොකළෝය..

පරදේශ වලින් මෙහි පැමිණි අනාය¸ම්ලෙච්ඡ ද්‍රවිඪ යොනක මිථ්‍යාදෘෂ්ටි පාපීන් සේවනය භජනය පයුරුපාසනය කිරීමට පටන් ගත් තැන් පටන් උතුම් සිංහල ජාතිය පිරිහීමට පටන් ගත්තේ ය.

දැනට අප ඉතාම පහත් ගතියකට පැමිණි සිටින බව ප්‍රත්‍යක්‍ෂයි. ලෝකයේ අනිකුදු සියලුම ජාතීන් දියුණුවෙන මේ කාලයේ අප පමණක් පිරිහීමට යන්නේ මන්ද?

තලංගම නාගිත නමින් පැවිදි වූ මොහොමඞ් සෆ්රාෂ් ආබ්දීන්

යථාර්ථවාදී ආගමක් වන බුදු දහම මිහිපිට උපන් සෑම පුද්ගලයෙකුගේ ම හිත සුව පිණිස පවතින ආගමකි. ජාති, කුල, මල භේද නො සලකන බුදු දහම නිදහස් නිවහල් චින්තනයට මූලිකත්වය දෙමින් නිවනට මඟ සාදයි. කිසිදු බලපෑමකින් තොර ව ස්ව චින්තනයට ප‍්‍රමුඛත්වය දෙන බුදු දහමේ කිසිදු ඉගැන්වීමක අන්‍යාගමිකයකු පැවිදි දිවියට ඇතුළත් වීම අකැප දෙයක් යනුවෙන් සඳහන් නො වේ. තථාගතයන් වහන්සේට සමකාලීන වෙනත් ශාස්තෘවරුන් සිය අනුගාමිකයන්ට අධික නීති පනවද්දී තථාගතයාණන් වහන්සේ පුද්ගල මානසික හිංසනයන්ට තුඩු දෙන කිසිදු නීතියක් සිය අනුගාමිකයන්ට නො පැන වූහ.

බුදු දහම වනාහී ඕනෑ ම තරාතිරමක පුද්ගලයකුට පැවිදි වීමේ මූලික අයිතිය නො පිරිහෙළා ලබාදීමට කටයුතු කළ ආගමකි. රජ පෙළපතේ ධනවතුන්ට සේම ඉතාමත් දිළිඳු සුනීත, සෝපාක වැනි දරුවන්ට පවා මහණ දම් පිරීමට ඉඩහසර වෙන්වූයේ ඒ නිසා ය. ජාති කුල මල භේද බුදු දහම තුළ නො තිබිය යුතු බව ද වරෙක බුදු හිමියන් දේශනා කළේ එය පුද්ගල පිරිහීමට තුඩු දෙන හේතුවක් නිසා ය.

සීගිරියේ කැටපත් පවුරින් හෙළිවන පුරාණ ලක්දිවෙහි කාන්තා සාක්ෂරතාවය

කැටපත් පවුරට ලියා ඇති කවි වලින් හඳුනාගෙන ඇති පරිදි ස්ත්‍රින් සත්දෙනෙකු කවි ලියා ඇත. ඔවුන් නම් වශයෙන් ගත් කල පහත පරිදි වේ.

දේවා හෙවත් මහමත අඹු - 152 කවිය
දයාල් බතී - 122 කවිය
නාල් - 543 කවිය
සෙත් බතී - 400 කවිය
ණිදලු මිහිදී අඹු - 41 කවිය
සෙවි කලී - 247 කවිය
සෙලු අඹු - 681 කවිය

අතීත ලංකාවේ ස්ත්‍රිය උගත් හා නිදහස් භූමිකාවක් රඟදැක්වූ බවට ළඳුන් විසින්ම ලියූ මේ ගී කදිම සාක්ශියකි..

“ගෙරි මස්කන පරංගි” පළවා හැරීමට කැපව සිටි සීතාවක රාජධානිය

16 සියවසේ උග්ගල් අලුත්නුවර ඓතිහාසික පුවත් සම්බන්ධ විමතියක් ඇතිවීම වලකා ලීම පිණිස සීතාවක රාජසිංහයන් පිළිබඳ නිවැරදි ඓතිහාසික පුවත් වැදගත් පසුබිමක් සපයයි.

6 වන පරාක්‍රමබාහු සමයේ(ක්‍රි.ව.1412-1467)දිවයින එක්සේසත් වෙමින් තවත් ස්වර්ණමය යුගයක් රටට උදාවිය. රාජධානියේ කේන්ද්‍රස්ථානය හෙවත් අගනුවර වූයේ ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර කෝට්ටේ ය. එහෙත් එම දීප්තිය පරාක්‍රමබාහු රජතුමාගෙන් අනතුරුව මතුවූ අවුල් වියවුල් නිසා තවදුරටත් නොපැවතිනි. රාජධානිය කොටස්තුනකට බෙදී ගියේය. කෝට්ටේ, යාපනය, උඩරට, වශයෙන් කොටස්තුනක් බවට පත් වූ අතර තවදුරටත් අග්‍ර රාජධානිය සේ කෝට්ටේ සැලකුවත් සෙසු අය ද ස්වාධීනවීමට යත්න දැරීම නිසා එය නාමික එකක් පමණක් විය.

බඹ ලොව කැලඹුණු දවසක්

මහා බලවතකු වූ බක බ්‍රහ්මයාගේ දැඩි ආත්මවාදය බිඳහෙළමින් බුදු රජාණන් වහන්සේ බඹලොවදී පෑ ප්‍රාතිහාර්යය මේ ලිපියෙන් විස්තර වේ.

කසුන් ගුණරත්න

සුන්දර උක්කට්ඨා නගරයේ ‘සුභග’ නම් වූ මහා වනයක් විය. එහි සුවිසල් සල් ගසක් මුල වැඩ සිටි බුදු රජාණන් වහන්සේ, බ්‍රහ්ම ලෝක වාසී ‘බක’ බ්‍රහ්මයාට බරපතළ වැරැදි වැටහීමක් ඇති වූ බව සිය පර සිත් දන්නා නුවණින් දැනගත්හ.

වහා ම ක්‍රියාත්මක වු උන් වහන්සේ එකෙණෙහි ම මිනිස් ලොවින් අතුරුදන් ව බඹ ලොව පහළ වූ හ.

බුදු රජාණන් වහන්සේ දුටු බක බ්‍රහ්මයා උන් වහන්සේ සාදරයෙන් පිළිගත්තේ ය.

“නිදුකාණෙනි, වඩිනු මැනැවි. යහපත් ගමනක් ම වේවා! මේ බ්‍රහ්ම ආත්මය සදාකාලික යි; ස්ථිර යි; සැම දෙයින් ම සම්පූර්ණ යි; චුත නොවන, නූපදින, නොදිරන, නොමැරෙන ස්වභාවයෙන් යුක්ත යි. ඒ නිසා මේ බ්‍රහ්ම ලෝකයෙන් තොර නිවනක් තවත් නැහැ. දුකින් නිදහස් වූ එක ම තැන මේ බ්‍රහ්ම ලෝකය යි.”

බක බ්‍රහ්මයා තම බ්‍රහ්ම පදවිය පිළිබඳ පුරසාරම් දෙසී ය.